สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
อาจารย์วิวรรธน์ จันทร์เทพย์
อาจารย์วิวรรธน์ จันทร์เทพย์
สถาปัตยากรรม ( ARCHITECTURE )
เป็นผลงานศิลปะที่แสดงออกด้วยการก่อสร้างสิ่งก่อสร้าง อาคาร ที่อยู่อาศัยต่าง ๆ การวางผังเมือง การจัดผังบริเวณ การตกแต่งอาคาร การออกแบบก่อสร้าง ซึ่งเป็นงานศิลปะ ที่มีขนาดใหญ่ต้องใช้ผู้สร้างงานจำนวนมาก และเป็นงานศิลปะที่มีอายุยืนยาว สถาปัตยกรรม เป็นวิธีการจัดสรรบริเวณที่ว่างให้เกิดประโยชน์ใช้สอยตามความต้องการ ซึ่งเกี่ยวข้องกับศาสตร์ในสาขาต่าง ๆ เช่น วิศวกรรมศาสตร์ วิทยาศาสตร์ สังคมวิทยา มานุษยวิทยา และศิลปะ ความงดงาม และคุณค่าของสถาปัตยกรรม ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบ ดังนี้ คือ
1. การจัดสรรบริเวณที่ว่างให้สัมพันธ์กันของส่วนต่าง ๆ ทั้งภายในและภายนอก
2. การจัดรูปทรงทางสถาปัตยกรรมให้เหมาะสมกับประโยชน์ใช้สอย และสิ่งแวดล้อม
3. การเลือกใช้วัสดุให้เหมาะสมกลมกลืนสถาปัตยกรรมแบ่งออกได้ 2 ชนิด คือ
1. ชนิดที่สร้างขึ้นเพื่อให้มนุษย์เข้าไปอาศัยอยู่ หรือประกอบกิจกรรมต่าง ๆ เช่น อาคาร บ้านเรือน โบสถ์ วิหาร ศาลา ฯลฯ
2. ชนิดที่สร้างขึ้นเพื่อประโยชน์ใช้สอยอย่างอื่น ๆ เช่น อนุสาวรีย์ เจดีย์ สะพาน เป็นต้น ผู้สร้างสรรค์งานสถาปัตยกรรม เรียนว่า สถาปนิก (Architect)
1. การจัดสรรบริเวณที่ว่างให้สัมพันธ์กันของส่วนต่าง ๆ ทั้งภายในและภายนอก
2. การจัดรูปทรงทางสถาปัตยกรรมให้เหมาะสมกับประโยชน์ใช้สอย และสิ่งแวดล้อม
3. การเลือกใช้วัสดุให้เหมาะสมกลมกลืนสถาปัตยกรรมแบ่งออกได้ 2 ชนิด คือ
1. ชนิดที่สร้างขึ้นเพื่อให้มนุษย์เข้าไปอาศัยอยู่ หรือประกอบกิจกรรมต่าง ๆ เช่น อาคาร บ้านเรือน โบสถ์ วิหาร ศาลา ฯลฯ
2. ชนิดที่สร้างขึ้นเพื่อประโยชน์ใช้สอยอย่างอื่น ๆ เช่น อนุสาวรีย์ เจดีย์ สะพาน เป็นต้น ผู้สร้างสรรค์งานสถาปัตยกรรม เรียนว่า สถาปนิก (Architect)
สถาปัตยกรรมสมัยใหม่
เส้นทางเดินของสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ หรือโมเดิร์น (Modern architecture) ซึ่งพาดผ่าน ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 จวบจนกลางศตวรรษที่ 20 ได้พลิกโฉมกระบวนทัศน์ของมนุษย์ ไปสู่ระบบการคิดและปฏิบัติในเชิงจักรกล อีกทั้งยังเชิดชู 'สุนทรีภาพของจักรกล' ขึ้นมาแทนคุณค่าของ 'มนุษย์' อย่างหมดสิ้น เป็นชั่วขณะหนึ่ง ที่สถาปัตยกรรมได้ถูกสรรค์สร้างขึ้น เพื่อทำหน้าที่ดั่งเครื่องจักร ในการตอบสนองพฤติกรรม และชีวิตความเป็นอยู่ของมนุษย์ในสังคม ภายใต้แก่นความคิดหลักที่ขนานนามกันว่า 'เหตุผลนิยม (Rationalism)' มากไปกว่าการมุ่งตอบสนองในเชิงศิลปะ หรือศรัทธาทางศาสนาดังเช่นอดีต ต้นกำเนิดของสถาปัตยกรรมโมเดิร์นนั้น อาจเป็นไปตามที่เจอร์เก้น ฮาแบร์มัส (Jurgen Habermas) นักปรัชญาชาวเยอรมันได้กล่าวไว้ว่า เกิดจากผลกระทบ ของการปฏิวัติอุตสาหกรรม และการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง อันท้าทายต่อรูปแบบสถาปัตยกรรม3 ประการ คือ1. ความต้องการใหม่เชิงคุณภาพ ในการออกแบบสถาปัตยกรรม2. วัสดุใหม่ และเทคนิคในการก่อสร้าง3. การโอนอ่อนของสถาปัตยกรรม ต่อประโยชน์ใช้สอยใหม่ๆสถาปนิกตะวันตกจำนวน 6 ท่าน (หลุย ไอ คาห์น, โรเบิร์ต เวนทูรี่, ปีเตอร์ ไอเซนแมน, เลบเบียส วู้ดส์, มาร์คอส โนแวค และเกร็ก ลินน์) ในหนังสือเล่มนี้ เป็นตัวแทนของความเคลื่อนไหวในสถาปัตยกรรม ที่พยายามนำเสนอคำตอบ หรือบทวิพากษ์ ต่อสกุลความคิดแบบโมเดิร์น (a critique of Modernism) ในหนทางที่แตกต่างกัน อันถือเป็นความเคลื่อนไหวในช่วงท้ายสุด ก่อนที่ทศวรรษที่ 20 ล่วงพ้นไป นักคิดเหล่านี้ ต่างช่วยกันผลักดันสถาปัตยกรรม ให้หลุดพันไปจากหนทางอันตีบตันเดิมๆ ถึงแม้ว่าบางแนวทางขัดแย้งกันเอง หรือคงอยู่เพียงชั่วคราว
เส้นทางเดินของสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ หรือโมเดิร์น (Modern architecture) ซึ่งพาดผ่าน ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 จวบจนกลางศตวรรษที่ 20 ได้พลิกโฉมกระบวนทัศน์ของมนุษย์ ไปสู่ระบบการคิดและปฏิบัติในเชิงจักรกล อีกทั้งยังเชิดชู 'สุนทรีภาพของจักรกล' ขึ้นมาแทนคุณค่าของ 'มนุษย์' อย่างหมดสิ้น เป็นชั่วขณะหนึ่ง ที่สถาปัตยกรรมได้ถูกสรรค์สร้างขึ้น เพื่อทำหน้าที่ดั่งเครื่องจักร ในการตอบสนองพฤติกรรม และชีวิตความเป็นอยู่ของมนุษย์ในสังคม ภายใต้แก่นความคิดหลักที่ขนานนามกันว่า 'เหตุผลนิยม (Rationalism)' มากไปกว่าการมุ่งตอบสนองในเชิงศิลปะ หรือศรัทธาทางศาสนาดังเช่นอดีต ต้นกำเนิดของสถาปัตยกรรมโมเดิร์นนั้น อาจเป็นไปตามที่เจอร์เก้น ฮาแบร์มัส (Jurgen Habermas) นักปรัชญาชาวเยอรมันได้กล่าวไว้ว่า เกิดจากผลกระทบ ของการปฏิวัติอุตสาหกรรม และการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง อันท้าทายต่อรูปแบบสถาปัตยกรรม3 ประการ คือ1. ความต้องการใหม่เชิงคุณภาพ ในการออกแบบสถาปัตยกรรม2. วัสดุใหม่ และเทคนิคในการก่อสร้าง3. การโอนอ่อนของสถาปัตยกรรม ต่อประโยชน์ใช้สอยใหม่ๆสถาปนิกตะวันตกจำนวน 6 ท่าน (หลุย ไอ คาห์น, โรเบิร์ต เวนทูรี่, ปีเตอร์ ไอเซนแมน, เลบเบียส วู้ดส์, มาร์คอส โนแวค และเกร็ก ลินน์) ในหนังสือเล่มนี้ เป็นตัวแทนของความเคลื่อนไหวในสถาปัตยกรรม ที่พยายามนำเสนอคำตอบ หรือบทวิพากษ์ ต่อสกุลความคิดแบบโมเดิร์น (a critique of Modernism) ในหนทางที่แตกต่างกัน อันถือเป็นความเคลื่อนไหวในช่วงท้ายสุด ก่อนที่ทศวรรษที่ 20 ล่วงพ้นไป นักคิดเหล่านี้ ต่างช่วยกันผลักดันสถาปัตยกรรม ให้หลุดพันไปจากหนทางอันตีบตันเดิมๆ ถึงแม้ว่าบางแนวทางขัดแย้งกันเอง หรือคงอยู่เพียงชั่วคราว
ตอบคำถามครูวัดครั้งที่1
สุนทรียศาสตร์
1. สุนทรียศาสตร์มีประโยชน์ต่อมนุษย์และสังคมอย่างไรอย่างไร ?
สุนทรียะเกิดจากการใช้ประสาทสัมผัสทางตา หู จมูก กายในการรับรู้วัตถุหรือสิ่งที่มองไม่เห็น เช่น เสียง เมื่อเกิดการรับรู้สมองจะแยกแยะและรับเอาสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดมาเก็บไว้ในคลังสมอง ในขั้นนี้เราจะเกิดความรู้สึกพึงพอใจ ประทับใจหรือเกิดความรู้สึกต่อสิ่งที่สัมผัสนั้นว่า สวยงาม ถ้าคุณเกิดความรู้สึกเช่นนี้แสดงให้เห็นว่าคุณกำลังเริ่มต้นเกิดความรู้สึกสุนทรียะ สุนทรียเป็นสิ่งที่ให้ความเพลิดเพลินหรือความสะเทือนใจแก่มนุษย์ผู้สัมผัส อาจปรากฏอยู่ในธรรมชาติหรือในผลงานศิลปะที่มนุษย์สร้างสรรค์ขึ้นก็ได้ เช่น ผลงานทัศนศิลป์ ทั้งที่อยู่ในขอบเขตงานวิจิตรศิลป์และงานประยุกต์ศิลป์ ดนตรี ศิลปะการแสดง เช่น การฟ้อนรำ บัลเลห์ หมอลำ ลำตัดหรือการแสดงพื้นบ้านในลักษณะอื่น ๆ การเป็นผู้ที่สามารถรับสัมผัสในสิ่งต่าง ๆ ที่ทำให้เราเพลิดเพลินหรือสะเทือนใจได้อย่างรวดเร็วจะสร้างให้เราเป็นคนที่ประณีต ละเอียดอ่อน รู้จักเคารพและศรัทธาในความคิด ความรู้ ศิลธรรม ความดีของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ สิ่งเหล่านี้เราต้องร่วมกันปลูกฝังให้เยาวชนเป็นผู้ที่มีสุนทรียะ หรือที่รู้จักก็คือความงาม เพื่อทำให้โลกมีความสันติสุข ฮยู่กันอย่างสงบ เข้าใจเขาเข้าใจเราและเข้าใจความแตกต่างของความเป็นมนุษย์ในแต่ละวัฒนธรรมสุนทรียะมีจุดมุ่งหมายสูงสุดอยู่ที่ว่าเมื่อรับรู้แล้วเกิดความสุขใจ นั่นคือการเกิดผลทางใจในด้านความสงบความสุขทั้งทางด้านจิตใจและร่างกายของบุคคลนั้นๆและการที่มนุษย์มีความสุขทั้งทาสงด้านร่างกายและจิตใจย่อมส่งผลต่อสังคมคือทำให้สังคมสงบสุขประทศชาติสงบสุขทำให้บุคคลภายใต้โลกเดียวกันรักกันและพากันเดินไปในทางศิลธรรมอันดีและทำให้ทุกคนมีแต่ความสุข
2. สุนทรียศาสตร์มีประโยชน์ต่อวิชาชีพอย่างไร ?
วิชาชีพพยาบาลทุกคนจะได้รับการสอนเสมอว่า วิชาชีพพยาบาลเป็นอาชีพที่ต้องปฏิบัติงานกับบุคคลซึ่งอยู่ในภาวะเจ็บป่วยโดยต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ในการให้การพยาบาลผู้ป่วย นั่นหมายถึง ผู้ป่วยเป็นบุคคลซึ่งมีจิตใจ มีความรู้สึก กลัวการเจ็บป่วย กลัวการตาย ดังนั้นพยาบาลจำเป็นต้องมีความรู้สึกที่ดีต่อวิชาชีพก่อน ต้องรักในวิชาชีพพยาบาลและมีความตั้งใจในการให้การพยาบาลเป็นบุคคลที่มีความเมตากรุณามีจิตใจที่อ่อนโยนและ เข้าใจความรู้สึก และเห็นใจผู้ป่วยและบุคคลอื่นได้อย่างดีพร้อมให้ความช่วยเหลือผู้ที่ได้รับความไม่สบายใจทั้งร่างกายและจิตใจเป็นสำคัญยิ่ง การพยาบาลด้วยความนุ่มนวลพร้อมกับให้การพยาบาลอย่างมีคุณภาพ มีเหตุและผล ร่วมกับใช้ความรู้ต้องมีศาสตร์และศิลป์ควบคู่ไปด้วยกัน และสามารถมาประยุกต์ใช้กับผู้ป่วยแต่ละคน ซึ่งผู้ป่วยแต่ละคน พยาบาลทุกท่านต้องทำความเข้าใจและให้การพยาบาลแตกต่างกันออกไป การปฏิบัติงาน และการให้การพยาบาลต่อผู้ป่วย ซึ่งผลที่ตามมาก็คือเกิดความภาคภูมิใจและทำให้เกิดความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ของวิชาชีพพยาบาล
3. สุนทรียศาสตร์หมายความว่าอย่างไร ?
สุนทรียศาสตร์เป็นวิชาที่ว่าด้วยความงาม ซึ่งรวมถึงความงามของสรรพสิ่งทั้งที่เป็นธรรมชาติและสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นโดยเฉพาะผลงานที่เรียกว่าศิลปกรรม ความงามเป็นความรู้สึกภายในของบุคคลทำให้มีอารมณ์เบิกบาน เพลิดเพลิน และพึงพอใจ ความงามจึงเป็นเสมือนอาหารหล่อเลี้ยงชีวิตในด้านจิตใจ การฝึกฝนการรับรู้และเรียนรู้เกี่ยวกับความงามอยู่เป็นประจำจนกลายเป็นอุดมคติหรือเป็นนิสัยประจำตัว จะช่วยให้มีสุขภาพจิตดีและมองโลกในแง่ดี ส่งผลให้มนุษย์เราสามารถอยู่ร่วมกันเป็นสังคมได้อย่างมีความสุข
4. วิชาสุนทรียศาสตร์เรียนไปทำไม ?
สุนทรียศาสตร์ เป็นศาสตร์แห่งความคิดสร้างสรรค์ หรือจินตนาการส่วนบุคคลที่จะแปรศักยภาพของตัวเองออกมาในรูปแบบต่างๆ ตามจุดมุ่งหมายของตัวเองวิชานี้จึงต้องให้พยาบาลศาสตรบัณฑิต ( ต่อเนื่อง ) เรียนและเข้ามาอยู่ในหลักสตูรเพราะว่าต้องการให้พยาบาลที่เป็นบุคคลที่คาดหวังของทุกคนเป็นบุคคลที่มีความละเอียดอ่อนมีความสามารถและใช้ความรู้ได้อย่างคล่องตัวคือ "ใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ "อย่างมีประสิธทิภาพ " กล่าวคือพยาบาลต้องมีสุนทรียศาสตร์ในตนเองอย่างแท้จริงจึงจะสามารถนำความรู้ที่มีอยู่ไปใช้ได้อย่างสมบรูณ์ "
1. สุนทรียศาสตร์มีประโยชน์ต่อมนุษย์และสังคมอย่างไรอย่างไร ?
สุนทรียะเกิดจากการใช้ประสาทสัมผัสทางตา หู จมูก กายในการรับรู้วัตถุหรือสิ่งที่มองไม่เห็น เช่น เสียง เมื่อเกิดการรับรู้สมองจะแยกแยะและรับเอาสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดมาเก็บไว้ในคลังสมอง ในขั้นนี้เราจะเกิดความรู้สึกพึงพอใจ ประทับใจหรือเกิดความรู้สึกต่อสิ่งที่สัมผัสนั้นว่า สวยงาม ถ้าคุณเกิดความรู้สึกเช่นนี้แสดงให้เห็นว่าคุณกำลังเริ่มต้นเกิดความรู้สึกสุนทรียะ สุนทรียเป็นสิ่งที่ให้ความเพลิดเพลินหรือความสะเทือนใจแก่มนุษย์ผู้สัมผัส อาจปรากฏอยู่ในธรรมชาติหรือในผลงานศิลปะที่มนุษย์สร้างสรรค์ขึ้นก็ได้ เช่น ผลงานทัศนศิลป์ ทั้งที่อยู่ในขอบเขตงานวิจิตรศิลป์และงานประยุกต์ศิลป์ ดนตรี ศิลปะการแสดง เช่น การฟ้อนรำ บัลเลห์ หมอลำ ลำตัดหรือการแสดงพื้นบ้านในลักษณะอื่น ๆ การเป็นผู้ที่สามารถรับสัมผัสในสิ่งต่าง ๆ ที่ทำให้เราเพลิดเพลินหรือสะเทือนใจได้อย่างรวดเร็วจะสร้างให้เราเป็นคนที่ประณีต ละเอียดอ่อน รู้จักเคารพและศรัทธาในความคิด ความรู้ ศิลธรรม ความดีของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ สิ่งเหล่านี้เราต้องร่วมกันปลูกฝังให้เยาวชนเป็นผู้ที่มีสุนทรียะ หรือที่รู้จักก็คือความงาม เพื่อทำให้โลกมีความสันติสุข ฮยู่กันอย่างสงบ เข้าใจเขาเข้าใจเราและเข้าใจความแตกต่างของความเป็นมนุษย์ในแต่ละวัฒนธรรมสุนทรียะมีจุดมุ่งหมายสูงสุดอยู่ที่ว่าเมื่อรับรู้แล้วเกิดความสุขใจ นั่นคือการเกิดผลทางใจในด้านความสงบความสุขทั้งทางด้านจิตใจและร่างกายของบุคคลนั้นๆและการที่มนุษย์มีความสุขทั้งทาสงด้านร่างกายและจิตใจย่อมส่งผลต่อสังคมคือทำให้สังคมสงบสุขประทศชาติสงบสุขทำให้บุคคลภายใต้โลกเดียวกันรักกันและพากันเดินไปในทางศิลธรรมอันดีและทำให้ทุกคนมีแต่ความสุข
2. สุนทรียศาสตร์มีประโยชน์ต่อวิชาชีพอย่างไร ?
วิชาชีพพยาบาลทุกคนจะได้รับการสอนเสมอว่า วิชาชีพพยาบาลเป็นอาชีพที่ต้องปฏิบัติงานกับบุคคลซึ่งอยู่ในภาวะเจ็บป่วยโดยต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ในการให้การพยาบาลผู้ป่วย นั่นหมายถึง ผู้ป่วยเป็นบุคคลซึ่งมีจิตใจ มีความรู้สึก กลัวการเจ็บป่วย กลัวการตาย ดังนั้นพยาบาลจำเป็นต้องมีความรู้สึกที่ดีต่อวิชาชีพก่อน ต้องรักในวิชาชีพพยาบาลและมีความตั้งใจในการให้การพยาบาลเป็นบุคคลที่มีความเมตากรุณามีจิตใจที่อ่อนโยนและ เข้าใจความรู้สึก และเห็นใจผู้ป่วยและบุคคลอื่นได้อย่างดีพร้อมให้ความช่วยเหลือผู้ที่ได้รับความไม่สบายใจทั้งร่างกายและจิตใจเป็นสำคัญยิ่ง การพยาบาลด้วยความนุ่มนวลพร้อมกับให้การพยาบาลอย่างมีคุณภาพ มีเหตุและผล ร่วมกับใช้ความรู้ต้องมีศาสตร์และศิลป์ควบคู่ไปด้วยกัน และสามารถมาประยุกต์ใช้กับผู้ป่วยแต่ละคน ซึ่งผู้ป่วยแต่ละคน พยาบาลทุกท่านต้องทำความเข้าใจและให้การพยาบาลแตกต่างกันออกไป การปฏิบัติงาน และการให้การพยาบาลต่อผู้ป่วย ซึ่งผลที่ตามมาก็คือเกิดความภาคภูมิใจและทำให้เกิดความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ของวิชาชีพพยาบาล
3. สุนทรียศาสตร์หมายความว่าอย่างไร ?
สุนทรียศาสตร์เป็นวิชาที่ว่าด้วยความงาม ซึ่งรวมถึงความงามของสรรพสิ่งทั้งที่เป็นธรรมชาติและสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นโดยเฉพาะผลงานที่เรียกว่าศิลปกรรม ความงามเป็นความรู้สึกภายในของบุคคลทำให้มีอารมณ์เบิกบาน เพลิดเพลิน และพึงพอใจ ความงามจึงเป็นเสมือนอาหารหล่อเลี้ยงชีวิตในด้านจิตใจ การฝึกฝนการรับรู้และเรียนรู้เกี่ยวกับความงามอยู่เป็นประจำจนกลายเป็นอุดมคติหรือเป็นนิสัยประจำตัว จะช่วยให้มีสุขภาพจิตดีและมองโลกในแง่ดี ส่งผลให้มนุษย์เราสามารถอยู่ร่วมกันเป็นสังคมได้อย่างมีความสุข
4. วิชาสุนทรียศาสตร์เรียนไปทำไม ?
สุนทรียศาสตร์ เป็นศาสตร์แห่งความคิดสร้างสรรค์ หรือจินตนาการส่วนบุคคลที่จะแปรศักยภาพของตัวเองออกมาในรูปแบบต่างๆ ตามจุดมุ่งหมายของตัวเองวิชานี้จึงต้องให้พยาบาลศาสตรบัณฑิต ( ต่อเนื่อง ) เรียนและเข้ามาอยู่ในหลักสตูรเพราะว่าต้องการให้พยาบาลที่เป็นบุคคลที่คาดหวังของทุกคนเป็นบุคคลที่มีความละเอียดอ่อนมีความสามารถและใช้ความรู้ได้อย่างคล่องตัวคือ "ใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ "อย่างมีประสิธทิภาพ " กล่าวคือพยาบาลต้องมีสุนทรียศาสตร์ในตนเองอย่างแท้จริงจึงจะสามารถนำความรู้ที่มีอยู่ไปใช้ได้อย่างสมบรูณ์ "
ตอบคำถามครั้งที่ 2
1. ถ้าคุณค่าหมายถึงคุณสมบัติ เช่น ความเหลว ร่วน แข็ง ก็ย่อมเป็นลักษณะของคุณค่าด้วย? (ยกตัวอย่างประกอบ)
คุณค่าเป็นข้อเท็จจริง โดยความเหลว ร่วน แข็ง เป็นคุณค่าในด้านคุณสมบัติของตนเอง เป็นคุณค่าที่เกิดมาในตัวของมันเอง เช่น หินมีคุณสมบัติเป็นของแข็ง มนุษย์จึงเลือกที่จะนำคุณค่าของหินที่มีความแข็งแรง ความคงทน มาใช้ในงานก่อสร้าง เพื่อความแข็งแรง
2. ถ้าคุณค่าในตัวของมันเอง เป็นคนละเรื่องกับคุณสมบัติ คุณค่าควรจะอยู่ที่ใด?
ในการมองคุณค่าของแต่ละสิ่ง บางคนอาจมองได้แตกต่างกัน บางคนเลือกที่จะใช้คุณค่าจากคุณสมบัติในตัวตนของสิ่งนั้นๆ แต่บางคนอาจมีมุมมองที่แตกต่างกันได้ เช่น การนำหินมาใช้ในการก่อสร้าง เพราะเป็นการเลือกใช้คุณค่าจากคุณสมบัติ ในทางกลับกันบางคนอาจมองเห็นคุณค่าจากความสวยงามและเลือกที่จะใช้ความสวยงามในมุมมองของตน จึงนำหินมาวางโชว์ตกแต่งบ้าน คุณค่าจึงควรอยู่กับผู้ที่มองเห็นและนำคุณค่าของมันไปใช้ประโยชน์
3. ถ้าคุณค่าในตัวของมันเอง เหมายถึงความสัมพันธ์ที่มีต่อสิ่งอื่น เช่น น้ำช่วยให้ชีวิตพืชพันธุ์เจริญเติบโต นั่นก็หมายความว่า คุณค่าจะเกิดขึ้นโดดๆหรือลอยๆไม่ได้ แต่จะต้องสัมพันธ์ต่อสิ่งอื่น มีผลต่อสิ่งอื่น และรับผลจากสิ่งอื่นด้วย?
การที่สิ่งของมีคุณสมบัติที่ทำให้เกิดคุณค่าในตัวของมันเอง แต่ไม่ได้ถูกนำไปใช้คุณค่าของมันก็จะไม่เกิดขึ้น มนุษย์ถูกจัดว่าเป็นสัตว์ชั้นสูง มีสมอง มีความคิด คุณค่าของมนุษย์ควรจะดูในแง่ใด มนุษย์ที่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ ไม่ใช้ความคิด ไม่พัฒนาเอง ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม แต่เขาก็ยังมีคุณค่าสำหรับตัวของเขาเอง แต่สำหรับบุคคลรอบข้าง อาจมองว่าเขาเป็นคนที่ไร้คุณค่าก็ได้
4. ถ้าคุณค่าในตัวของมันเอง หมายถึง การดำรงอยู่โดยไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งใด หรือไม่มีผลต่อสิ่งใด ทั้งทางตรงและทางอ้อม คุณค่าในตัวของมันเองจะมีได้หรือไม่ เพราะว่าไม่ว่าสรรพสิ่งใดในโลกนี้ ไม่มีเลยที่จะดำรงอยู่ได้ในลักษณะโดดๆ โดยไม่ขึ้นแกใครหรือสัมพันธ์กับสิ่งใด?
การที่ดำรงอยู่ได้ในลักษณะโดดๆ โดยไม่ขึ้นแก่ใครหรือสัมพันธ์กับส่องใด คุณค่าในตัวเองย่อมมีอยู่ได้ แต่ถ้าของสิ่งนั้นสามารถคิดและวิเคราะห์ตนเองได้เราอาจจะรู้สึกได้ว่า คุณค่าของตนเองมีน้อย ถ้าเขาไม่ได้แสดงคุณค่าที่เขาพึงกระทำ
5. การพิจารณาปัญหาคุณค่าแบบโดดๆ โดยไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งใด จะมีผลต่อการพิจารณาปัญหาอื่นๆหรือไม่ เพราะถ้ามนุษย์มีความเชื่อเช่นนี้ เมื่อมีปัญหาใดๆเกิดขึ้นไม่ว่าจะเป็นปัญหาทางศิลปกรรมหรือ?พฤติกรรมต่างๆของมนุษย์ เช่น ปัญหาคนเลว ความคิดที่ว่าเลว มันเลวของมันเองโดยกรรมพันธุ์ชาติกำเนิด ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ ดังนั้นศิลปะเพื่อศิลปะ หรือศิลปะบริสุทธิ์ก็ต้องได้รับการพิจารณาในทำนองเดียวกัน
ในความเห็นของผู้ตอบ ไม่เห็นด้วยกับความคิดที่ว่า “คนเลวจะเลวโดยกรรมพันธุ์ชาติกำเนิด ไม่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม” ถ้าในแนวความคิดของนักวิทยาศาสตร์จะต้องพิสูจน์ให้รู้ข้อเท็จจริง สามารถตอบได้ด้วยเหตุและผล และอาจจะมีการทำวิจับเพื่อให้ได้คำตอบนี้ ซึ่งในปัจจุบันคนเลวมีทั้งบุคคลทั่วไปจนถึงบุคคลที่มีชาติตระกูลดี เหตุผลที่เขาต้องเลวเพราะอะไร ใครบังคับให้เขาต้องเลว ในยุคสมัยนี้ การมีเพียงปัจจัย 4 ไม่เพียงพอสำหรับผู้ที่ไม่รู้จักคำว่าเศรษฐกิจพอเพียง ดังนั้นศิลปะเพื่อศิลปะจึงมีความหมายในลักษณะของศิลปะสำหรับผู้ที่รู้จักศิลปะ งานศิลปะนั้นอย่างน้อยที่สุดควรก่อให้เกิดอารมณ์ และ ความคิดสร้างสรรค์ เป็นงานที่สื่อให้ผู้ชมเกิดจินตนาการ และงานศิลปะที่ดีควรจะมีคุณค่าทางความงามซึ่งเกิดจากการใช้องค์ประกอบของสุนทรียภาพ
คุณค่าเป็นข้อเท็จจริง โดยความเหลว ร่วน แข็ง เป็นคุณค่าในด้านคุณสมบัติของตนเอง เป็นคุณค่าที่เกิดมาในตัวของมันเอง เช่น หินมีคุณสมบัติเป็นของแข็ง มนุษย์จึงเลือกที่จะนำคุณค่าของหินที่มีความแข็งแรง ความคงทน มาใช้ในงานก่อสร้าง เพื่อความแข็งแรง
2. ถ้าคุณค่าในตัวของมันเอง เป็นคนละเรื่องกับคุณสมบัติ คุณค่าควรจะอยู่ที่ใด?
ในการมองคุณค่าของแต่ละสิ่ง บางคนอาจมองได้แตกต่างกัน บางคนเลือกที่จะใช้คุณค่าจากคุณสมบัติในตัวตนของสิ่งนั้นๆ แต่บางคนอาจมีมุมมองที่แตกต่างกันได้ เช่น การนำหินมาใช้ในการก่อสร้าง เพราะเป็นการเลือกใช้คุณค่าจากคุณสมบัติ ในทางกลับกันบางคนอาจมองเห็นคุณค่าจากความสวยงามและเลือกที่จะใช้ความสวยงามในมุมมองของตน จึงนำหินมาวางโชว์ตกแต่งบ้าน คุณค่าจึงควรอยู่กับผู้ที่มองเห็นและนำคุณค่าของมันไปใช้ประโยชน์
3. ถ้าคุณค่าในตัวของมันเอง เหมายถึงความสัมพันธ์ที่มีต่อสิ่งอื่น เช่น น้ำช่วยให้ชีวิตพืชพันธุ์เจริญเติบโต นั่นก็หมายความว่า คุณค่าจะเกิดขึ้นโดดๆหรือลอยๆไม่ได้ แต่จะต้องสัมพันธ์ต่อสิ่งอื่น มีผลต่อสิ่งอื่น และรับผลจากสิ่งอื่นด้วย?
การที่สิ่งของมีคุณสมบัติที่ทำให้เกิดคุณค่าในตัวของมันเอง แต่ไม่ได้ถูกนำไปใช้คุณค่าของมันก็จะไม่เกิดขึ้น มนุษย์ถูกจัดว่าเป็นสัตว์ชั้นสูง มีสมอง มีความคิด คุณค่าของมนุษย์ควรจะดูในแง่ใด มนุษย์ที่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ ไม่ใช้ความคิด ไม่พัฒนาเอง ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม แต่เขาก็ยังมีคุณค่าสำหรับตัวของเขาเอง แต่สำหรับบุคคลรอบข้าง อาจมองว่าเขาเป็นคนที่ไร้คุณค่าก็ได้
4. ถ้าคุณค่าในตัวของมันเอง หมายถึง การดำรงอยู่โดยไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งใด หรือไม่มีผลต่อสิ่งใด ทั้งทางตรงและทางอ้อม คุณค่าในตัวของมันเองจะมีได้หรือไม่ เพราะว่าไม่ว่าสรรพสิ่งใดในโลกนี้ ไม่มีเลยที่จะดำรงอยู่ได้ในลักษณะโดดๆ โดยไม่ขึ้นแกใครหรือสัมพันธ์กับสิ่งใด?
การที่ดำรงอยู่ได้ในลักษณะโดดๆ โดยไม่ขึ้นแก่ใครหรือสัมพันธ์กับส่องใด คุณค่าในตัวเองย่อมมีอยู่ได้ แต่ถ้าของสิ่งนั้นสามารถคิดและวิเคราะห์ตนเองได้เราอาจจะรู้สึกได้ว่า คุณค่าของตนเองมีน้อย ถ้าเขาไม่ได้แสดงคุณค่าที่เขาพึงกระทำ
5. การพิจารณาปัญหาคุณค่าแบบโดดๆ โดยไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งใด จะมีผลต่อการพิจารณาปัญหาอื่นๆหรือไม่ เพราะถ้ามนุษย์มีความเชื่อเช่นนี้ เมื่อมีปัญหาใดๆเกิดขึ้นไม่ว่าจะเป็นปัญหาทางศิลปกรรมหรือ?พฤติกรรมต่างๆของมนุษย์ เช่น ปัญหาคนเลว ความคิดที่ว่าเลว มันเลวของมันเองโดยกรรมพันธุ์ชาติกำเนิด ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ ดังนั้นศิลปะเพื่อศิลปะ หรือศิลปะบริสุทธิ์ก็ต้องได้รับการพิจารณาในทำนองเดียวกัน
ในความเห็นของผู้ตอบ ไม่เห็นด้วยกับความคิดที่ว่า “คนเลวจะเลวโดยกรรมพันธุ์ชาติกำเนิด ไม่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม” ถ้าในแนวความคิดของนักวิทยาศาสตร์จะต้องพิสูจน์ให้รู้ข้อเท็จจริง สามารถตอบได้ด้วยเหตุและผล และอาจจะมีการทำวิจับเพื่อให้ได้คำตอบนี้ ซึ่งในปัจจุบันคนเลวมีทั้งบุคคลทั่วไปจนถึงบุคคลที่มีชาติตระกูลดี เหตุผลที่เขาต้องเลวเพราะอะไร ใครบังคับให้เขาต้องเลว ในยุคสมัยนี้ การมีเพียงปัจจัย 4 ไม่เพียงพอสำหรับผู้ที่ไม่รู้จักคำว่าเศรษฐกิจพอเพียง ดังนั้นศิลปะเพื่อศิลปะจึงมีความหมายในลักษณะของศิลปะสำหรับผู้ที่รู้จักศิลปะ งานศิลปะนั้นอย่างน้อยที่สุดควรก่อให้เกิดอารมณ์ และ ความคิดสร้างสรรค์ เป็นงานที่สื่อให้ผู้ชมเกิดจินตนาการ และงานศิลปะที่ดีควรจะมีคุณค่าทางความงามซึ่งเกิดจากการใช้องค์ประกอบของสุนทรียภาพ
ตอบคำถามครั้งที่3
1. สุนทรีศาสตร์จัดอยู่ในสาขาใด?
สุนทรีศาสตร์จัดอยู่ในปรัชญาสาขาอัคฆวิทยา(Axiology)หรือทฤษฎีคุณค่า(Theary of value)
2. สุนทรียศาสตร์กับจริยศาสตร์แตกต่างกันอย่างไร?
สุนทรีศาสตร์จะศึกษาและประเมินค่าของความงามสิ่งต่างๆทั้งที่เป็นผลงานที่มนุษย์สร้างขึ้นและความงามสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ (เป็นรูปธรรม)ส่วนจริยาศาสตร์จะศึกษาและประเมินคุณค่าเกี่ยวกับความประพฤติหรือการกระทำของมนุษย์โดยมีประเด็นสำคัญของปัญหาได้แก่ ความดี ความเลว คุณธรรม ความยุติธรรม ความผิด ความถูกต้อง สิทธิและหน้าที่เป็นต้น
3. ความงามตามทัศนะของท่านหมายถึงอะไร?
ตอบ ความงาม คือ คุณค่าอยู่ภายในจิตใจ เป็นคุณค่าทางจิตใจ บางครั้งไม่สามารถสัมผัสได้ด้วย ประสาทสัมผัสทั้ง 5 ดังคำที่ว่า “งามที่ใจ ใช่ใบหน้า”
4. สุนทรียธาตุคืออะไร มีความหมายครอบคลุมอะไรบ้าง?
สุนทรียธาตุ คือ ธาตุความงามเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้ศิลปกรรมและธรรมชาติมีคุณค่าต่อมนุษย์และสังคม มีความหมายครอบคลุม ความงาม ในส่วนที่สามารถสัมผัสได้ด้วย ประสาทสัมผัสทั้ง 5 และในส่วนที่ไม่สามารถวัดคุณค่าได้ในทางวิทยาศาสตร์แต่สามารถวัดได้ในทางปรัชญา
5. ท่านมีวิธีตัดสินความงามอย่างไร?
การตัดสินความงามโดยใช้หลักนักปรัชญาแบบ1. แบบปรนัยนิยม(objectivism) คือ การตัดสินโดยยึดหลักแบบมาตรฐาน2. อัตนัยนิยม(subjectivism ) คือ มนุษย์เป็นผู้ตัดสินทุกอย่างของความงามในความคิดส่วนตัวของผู้ตอบ คิดว่า การตัดสินความงามแต่ละชนิด ขึ้นอยู่กับการนำไปใช้ประโยชน์ ซึ่งคล้ายกับการนำคุณลักษณะของวัตถุไปใช้ ไม่สามารถตัดสินได้ตายตัว
6. ให้ท่านยกตัวอย่างการตัดสินความงามของนักปรัชญากลุ่มต่างๆมาอย่าง3กลุ่ม?
การตัดสินใจปรนัยนิยม- เพลโต้ (Plato) ความงามมาตรฐานมีอยู่อย่างปรนัยในโลกแห่งมโนคติศิลปินมี ความสามารถในการระลึกถึงความงามมาตรฐานอย่างใกล้เคียงมากเป็นพิเศษจึง พยายามถ่ายทอดโดยใช้สื่อต่างๆกันเมื่อผู้ชมได้ชมศิลปกรรมจะระลึกถึงความ งามมาตรฐานเดียวกันนั้นในระดับต่างๆกัน-เฮเกล(Hegel) ถือว่าเป็นลักษณะของจิตสัมพัทธ์ผู้ใดได้ฝึกสมรรถทางจิตใจให้สุขุมก็จะ สามารถล่วงถึงความงามของจิตใจได้นั่นคือจิตมีอำนาจเหนือวัตถุ-อริสโตเติล(Aristotle ถือว่าความงามอยู่ที่ความกลมกลืนของสัดส่วนต่างๆเพราะ สัดส่วนทำให้เกิดดารผ่อนคายของประสาทและอวัยวะต่างๆความยิ่งใหญ่ของ ศิลปินจึงอยู่ที่ความสามารถค้นพบความกลมกลืนนี้มาถ่ายทอดต่อสื่อ
7. ท่านคิดว่าคุณค่ากับคุณสมบัติเหมือนกันหรือว่าแตกต่างกันอย่างไร?
ถ้าคุณค่ากับคุณสมบัติเหมือนกันก็หมายความว่าคุณสมบัติเป็นลักษณะหรือ ส่วนประกอบของคุณค่าแต่ถ้าแตกต่างกันก็คือคุณค่าอยู่ที่อารมณ์และความรู้สึก ของแต่ละบุคคล บางครั้งสิ่งบางอย่างมีคุณสมบัติและคุณค่าควบคู่กันจนแยก ไม่ออกว่าสิ่งนั้นคือคุณค่าหรืคุณสมบัติเช่นความร้อนที่ได้จากดวงอาทิตย์ก็ถือได้ ว่าคุณค่ากับคุณสมบัติเหมือนกัน แต่บางครั้งของบางอย่างที่คุณสมบัติและ คุณค่าต่างกันอย่างเห็นได้ชัดเช่นน้ำคุณสมบัติเป็นของเหลวคุณค่าถือว่ามี ประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตในโลกก็ถือได้ว่าคุณค่าไม่เหมือนกัน
8. คุณค่ามีกี่แบบและแต่ละแบบมีความสำคัญอย่างไร?
คุณค่ามี 2 แบบ คือ1. คุณค่าในตัวเอง( Intrinsic value )คุณค่าในตัวเราต้องการสิ่งเป็นเพราะต้องการสิ่งนั้นเองมิใช่เป็นเครื่องมือให้ได้มาซึ่งสิ่งนั้นเช่นการมีสุขภาพแข็งแรงสมบรูณ์การมีความสุขทางจิตใจเป็นสิ่งที่มีคุณค่าในตัวเอง2. คุณค่านอกตัว (Extrinsic value) คุณค่านอกตัวเราต้องการสิ่งนั้นมิใช่เพราะตัวสิ่งนั้นแต่เพราะสิ่งนั้นเป็นเครื่องมือหรือวิธีทำให้ได้มาซึ่งสิ่งอื่นเช่นเงินเราต้องการมาเพราะสามารถนำไปซื้อสิ่งต่างๆเราต้องการอาหารเพื่อส่งเสริมสุขภาพสนองความต้องการของร่างกายต้องการยารักษาโรคต้องการศึกษาเล่าเรียนเพื่อจะได้มีความรู้ในการดำเนินชีวิตของมนุษย์เรา การให้คุณค่าแก่สิ่งต่างๆทั้ง2ประเภทนี้เป็นสิ่งควบคู่กันเสมอและสิ่งเดียวกันบอกครั้งก็ให้คุณค่าทั้ง2ประเภทนี้
9. คำว่าพยาบาลกับความเป็นพยาบาลแตกต่างกันและมีความสัมพันธ์กันอย่างไร?
พยาบาลมีกรอบในการทำงานที่แน่นนอนมีเงินเดือนมีหน้าที่สถานที่ทำงานผู้ที่จะประกอบวิชาชีพนี้ได้ต้องมีด้านพื้นฐานความรู้พยาบาล การแต่งกายชุดสีขาวสวมหมวกสุภาพเรียบร้อย มีมาตรฐานที่จะต้องทำกับผู้มารับบริการแต่ความเป็นพยาบาลจะมีเพิ่มมากกว่า พยาบาล คือ ต้องมีความเมตตากรุณาปราณี เอื้ออาทร โอบอ้อมอารี มีความปรารถนาดีต้องการให้ผู้อื่นพ้นทุกข์จากการเจ็บป่วยทั้งด้านร่างกายและจิตใจไม่รังเกียจ ไม่ดูถูกดูแคลน ให้ความเสมอภาคในการดูแลรักษาผู้อื่นอย่างเท่าเทียมกันมีความสำนึกและจรรยาบรรณในพฤติกรรมดังนั้นคำว่า “พยาบาล” กับ “ความเป็นพยาบาล” จึงมีความสัมพันธ์ควบคู่กันไป โดยยึดหลักจริยธรรมและสุนทรีศาสตร์โดยใช้ความรู้สึกส่วนหนึ่งของชีวิตเข้าใจในชีวิตของผู้เจ็บป่วยซึ่งต้องดูแลความรู้สึกหรือด้านจิตใจรวมไปกับความเจ็บป่วยทางกายด้วย
สุนทรีศาสตร์จัดอยู่ในปรัชญาสาขาอัคฆวิทยา(Axiology)หรือทฤษฎีคุณค่า(Theary of value)
2. สุนทรียศาสตร์กับจริยศาสตร์แตกต่างกันอย่างไร?
สุนทรีศาสตร์จะศึกษาและประเมินค่าของความงามสิ่งต่างๆทั้งที่เป็นผลงานที่มนุษย์สร้างขึ้นและความงามสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ (เป็นรูปธรรม)ส่วนจริยาศาสตร์จะศึกษาและประเมินคุณค่าเกี่ยวกับความประพฤติหรือการกระทำของมนุษย์โดยมีประเด็นสำคัญของปัญหาได้แก่ ความดี ความเลว คุณธรรม ความยุติธรรม ความผิด ความถูกต้อง สิทธิและหน้าที่เป็นต้น
3. ความงามตามทัศนะของท่านหมายถึงอะไร?
ตอบ ความงาม คือ คุณค่าอยู่ภายในจิตใจ เป็นคุณค่าทางจิตใจ บางครั้งไม่สามารถสัมผัสได้ด้วย ประสาทสัมผัสทั้ง 5 ดังคำที่ว่า “งามที่ใจ ใช่ใบหน้า”
4. สุนทรียธาตุคืออะไร มีความหมายครอบคลุมอะไรบ้าง?
สุนทรียธาตุ คือ ธาตุความงามเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้ศิลปกรรมและธรรมชาติมีคุณค่าต่อมนุษย์และสังคม มีความหมายครอบคลุม ความงาม ในส่วนที่สามารถสัมผัสได้ด้วย ประสาทสัมผัสทั้ง 5 และในส่วนที่ไม่สามารถวัดคุณค่าได้ในทางวิทยาศาสตร์แต่สามารถวัดได้ในทางปรัชญา
5. ท่านมีวิธีตัดสินความงามอย่างไร?
การตัดสินความงามโดยใช้หลักนักปรัชญาแบบ1. แบบปรนัยนิยม(objectivism) คือ การตัดสินโดยยึดหลักแบบมาตรฐาน2. อัตนัยนิยม(subjectivism ) คือ มนุษย์เป็นผู้ตัดสินทุกอย่างของความงามในความคิดส่วนตัวของผู้ตอบ คิดว่า การตัดสินความงามแต่ละชนิด ขึ้นอยู่กับการนำไปใช้ประโยชน์ ซึ่งคล้ายกับการนำคุณลักษณะของวัตถุไปใช้ ไม่สามารถตัดสินได้ตายตัว
6. ให้ท่านยกตัวอย่างการตัดสินความงามของนักปรัชญากลุ่มต่างๆมาอย่าง3กลุ่ม?
การตัดสินใจปรนัยนิยม- เพลโต้ (Plato) ความงามมาตรฐานมีอยู่อย่างปรนัยในโลกแห่งมโนคติศิลปินมี ความสามารถในการระลึกถึงความงามมาตรฐานอย่างใกล้เคียงมากเป็นพิเศษจึง พยายามถ่ายทอดโดยใช้สื่อต่างๆกันเมื่อผู้ชมได้ชมศิลปกรรมจะระลึกถึงความ งามมาตรฐานเดียวกันนั้นในระดับต่างๆกัน-เฮเกล(Hegel) ถือว่าเป็นลักษณะของจิตสัมพัทธ์ผู้ใดได้ฝึกสมรรถทางจิตใจให้สุขุมก็จะ สามารถล่วงถึงความงามของจิตใจได้นั่นคือจิตมีอำนาจเหนือวัตถุ-อริสโตเติล(Aristotle ถือว่าความงามอยู่ที่ความกลมกลืนของสัดส่วนต่างๆเพราะ สัดส่วนทำให้เกิดดารผ่อนคายของประสาทและอวัยวะต่างๆความยิ่งใหญ่ของ ศิลปินจึงอยู่ที่ความสามารถค้นพบความกลมกลืนนี้มาถ่ายทอดต่อสื่อ
7. ท่านคิดว่าคุณค่ากับคุณสมบัติเหมือนกันหรือว่าแตกต่างกันอย่างไร?
ถ้าคุณค่ากับคุณสมบัติเหมือนกันก็หมายความว่าคุณสมบัติเป็นลักษณะหรือ ส่วนประกอบของคุณค่าแต่ถ้าแตกต่างกันก็คือคุณค่าอยู่ที่อารมณ์และความรู้สึก ของแต่ละบุคคล บางครั้งสิ่งบางอย่างมีคุณสมบัติและคุณค่าควบคู่กันจนแยก ไม่ออกว่าสิ่งนั้นคือคุณค่าหรืคุณสมบัติเช่นความร้อนที่ได้จากดวงอาทิตย์ก็ถือได้ ว่าคุณค่ากับคุณสมบัติเหมือนกัน แต่บางครั้งของบางอย่างที่คุณสมบัติและ คุณค่าต่างกันอย่างเห็นได้ชัดเช่นน้ำคุณสมบัติเป็นของเหลวคุณค่าถือว่ามี ประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตในโลกก็ถือได้ว่าคุณค่าไม่เหมือนกัน
8. คุณค่ามีกี่แบบและแต่ละแบบมีความสำคัญอย่างไร?
คุณค่ามี 2 แบบ คือ1. คุณค่าในตัวเอง( Intrinsic value )คุณค่าในตัวเราต้องการสิ่งเป็นเพราะต้องการสิ่งนั้นเองมิใช่เป็นเครื่องมือให้ได้มาซึ่งสิ่งนั้นเช่นการมีสุขภาพแข็งแรงสมบรูณ์การมีความสุขทางจิตใจเป็นสิ่งที่มีคุณค่าในตัวเอง2. คุณค่านอกตัว (Extrinsic value) คุณค่านอกตัวเราต้องการสิ่งนั้นมิใช่เพราะตัวสิ่งนั้นแต่เพราะสิ่งนั้นเป็นเครื่องมือหรือวิธีทำให้ได้มาซึ่งสิ่งอื่นเช่นเงินเราต้องการมาเพราะสามารถนำไปซื้อสิ่งต่างๆเราต้องการอาหารเพื่อส่งเสริมสุขภาพสนองความต้องการของร่างกายต้องการยารักษาโรคต้องการศึกษาเล่าเรียนเพื่อจะได้มีความรู้ในการดำเนินชีวิตของมนุษย์เรา การให้คุณค่าแก่สิ่งต่างๆทั้ง2ประเภทนี้เป็นสิ่งควบคู่กันเสมอและสิ่งเดียวกันบอกครั้งก็ให้คุณค่าทั้ง2ประเภทนี้
9. คำว่าพยาบาลกับความเป็นพยาบาลแตกต่างกันและมีความสัมพันธ์กันอย่างไร?
พยาบาลมีกรอบในการทำงานที่แน่นนอนมีเงินเดือนมีหน้าที่สถานที่ทำงานผู้ที่จะประกอบวิชาชีพนี้ได้ต้องมีด้านพื้นฐานความรู้พยาบาล การแต่งกายชุดสีขาวสวมหมวกสุภาพเรียบร้อย มีมาตรฐานที่จะต้องทำกับผู้มารับบริการแต่ความเป็นพยาบาลจะมีเพิ่มมากกว่า พยาบาล คือ ต้องมีความเมตตากรุณาปราณี เอื้ออาทร โอบอ้อมอารี มีความปรารถนาดีต้องการให้ผู้อื่นพ้นทุกข์จากการเจ็บป่วยทั้งด้านร่างกายและจิตใจไม่รังเกียจ ไม่ดูถูกดูแคลน ให้ความเสมอภาคในการดูแลรักษาผู้อื่นอย่างเท่าเทียมกันมีความสำนึกและจรรยาบรรณในพฤติกรรมดังนั้นคำว่า “พยาบาล” กับ “ความเป็นพยาบาล” จึงมีความสัมพันธ์ควบคู่กันไป โดยยึดหลักจริยธรรมและสุนทรีศาสตร์โดยใช้ความรู้สึกส่วนหนึ่งของชีวิตเข้าใจในชีวิตของผู้เจ็บป่วยซึ่งต้องดูแลความรู้สึกหรือด้านจิตใจรวมไปกับความเจ็บป่วยทางกายด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น